Nie narzekaj ,że się starzejesz,jest wielu,którym nie dane jest cieszyć się tym przywilejem.Robert Russell.     Pewnego dnia na zebraniu lokalnej społeczności, przewodniczący przywitał przybyłych, a szczególnie  serdecznie seniorów.Kim są seniorzy?My prawdziwi seniorzy mamy już swoje lata.Byliśmy w tym kraju ,zanim zaczęto nazywać nas emerytami.Byliśmy,zanim nastały czasy pigułki antykoncepcyjnej,antybiotyków,penicyliny.Nie było mrożonek,plastików,radarów,długopisów ,telewizji,kart kredytowych.Dziewczyny nie nosiły dżinsów,a kobiety garniturów.Kto słyszał o operacjach plastycznych, a cera to była łata na skarpetce.Było tak niewiele ,ale umieliśmy się z tego cieszyć i często dzielić z innymi.Nie było komputerów.Myszka miała ogonek,nóżki i ogonek.My seniorzy potrafimy przystosować się do współczesności i korzystać z nowych wynalazków.Brakuje tylko spotkań w starym stylu.Te e_maile,telefony to tylko kontakt słowny.Brakuje bliskości z drugim człowiekiem.Spocząć sobie w wygodnych fotelach z filiżanką herbaty,wspomnieć młode lata i zapomnieć o tej ciągłej gonitwie za dobrami współczesnego świata.

Wczoraj mój najstarszy wnuczek Mariusz obchodził 25 urodziny.Jak ten czas szybko płynie.Wydaje się ,że nie tak dawno bawił się w piasku,uciekał przed komarami,gonił motyle.Nie byłam na uroczystości urodzinowej,bo dzieli nas zbyt duża odległość.Jestem dumna z mojego wnuczka.Ukończył studia.Ma pracę.Jest niezależny finansowo.Podejmuje decyzje i bierze za nie odpowiedzialność.Jest dorosłym człowiekiem.Ma dziewczynę,niedługo stworzą rodzinę.

Już nie sroga zima, ale jeszcze nie wiosna.Dzień coraz dłuższy.Snieżyce to już chyba przeszłość, ale jeszcze nie chowajmy ciepłych kurtek i swetrów,mogą się przydać.W słoneczne dni śnieg się topi ,a tu i tam widać zielone źdźbła trawy.Szkoda bałwanka, który pochylił się i zgubił czapeczkę zrobioną z garnka.Widziałam lecące ze wschodu na zachód dzikie gęsi.Leszczyna pospolita niedługo sypnie żółtym pyłkiem z długich ,nabrzmiałych kwiatostanów.Spod śniegu widać kwiaty ciemiernika , a także główki przebiśniegów.W sadzie  pąki na drzewach i krzewach owocowych są coraz grubsze.Jeszcze chwila pojawią się kotki,bazie na wierzbie.Pogodne ,słoneczne dni zachęcają do spacerów.

Marzenia

Czy warto marzyć? Każdy dzień nas zaskakuje.Są chwile dobre i złe,radosne i smutne.Chcąc ,chociaż na moment zapomnieć o niepowodzeniach oddajemy się marzeniom.Rozmyślamy o pięknej miłości,sukcesach,dużych pieniądzach.Niekiedy marzenia są bodźcem do wysiłku ,systematycznej pracy,wytrwałości.Jeśli mamy marzenia mamy po co żyć.Są one siłą napędową do działania.Nie wszystkie marzenia się spełniają, ale te spełnione przynoszą radość i satysfakcję.Te nie spełnione pozostawiają żal, ale jednocześnie budzą  nowe nadzieje i mobilizują do większego wysiłku.Dlatego warto marzyć i śnić.

Pewnego dnia stałam na parkingu przed marketem.Samochodów dużo,trudno zaparkować i wyjechać.Byłam świadkiem takiego zdarzenia.Młoda kobieta wycofując swój samochód z miejsca postoju lekko zadrapała lakier stojącego obok auta.Nie odjechała.Wróciła na miejsce postoju.Na chwilę zniknęła mi z oczu.Najwyraźniej zgłosiła się do kierownictwa marketu, bo po krótkiej chwili słychać było głos z mikrofonu, aby właściciel takiego,a takiego samochodu zgłosił się na parking.Kobieta czekała.Gdy zjawił się właściciel  podeszła do niego i pokazała uszkodzenie.W spokojnej rozmowie doszło do porozumienia.Kobieta przekazała mężczyźnie pewną sumę pieniędzy, jako zadośćuczynienie za szkodę.Uścisnęli sobie dłonie i kobieta odjechała.Była zaskoczona takim zachowaniem ,ale i pełna podziwu że są jeszcze honorowi i uczciwi ludzie.

W niedzielne popołudnie, w zaciszu mojego pokoju, przy ciepłym kominku ,skończyłam czytać książkę pt." Cień wiatru", której autorem jest współczesny pisarz hiszpański Carlos Ruiz Zafon.Bohater ,Daniel, syn księgarza zaprowadzony przez ojca  do tajemniczego miejsca w Barcelonie zwanego Cmentarzem Zapomnianych Książek ma wybrać jedną,tylko jedną książkę.Wybiera powieść "Cień wiatru" autora Juliana Caraxa.Zauroczony jej treścią postanawia odnaleźć inne jego książki, przez co zamieszany jest w dziwne i niebezpieczne przygody.Okazuje się , że niemal wszystkie zostały spalone.Daniel chce odkryć ten sekret.Nie podejrzewa ,że poszukiwania będą dla niego bardzo niebezpieczne ,ale dowie się o wielkich namiętnościach,tragicznych miłościach rozgrywających się w pięknej Barcelonie.

Zima trwa.W ten zimowy czas wybrałam się nad morze.Nad nasze Morze Bałtyckie.Piasek na plaży przykryty śniegiem,który skrzypi pod butami.Idziesz brzegiem zawieszona między niebem,a ziemią.Szare niebo,wyprane z barw,przysłonięte mgłą.Lekkie fale łagodnie uderzają w zwały śniegu,tworząc w nich różne mniejsze lub większe zatoczki,wysepki.Jest tak cicho i spokojnie.Wyjątkowy dzień.Niezapomniane chwile.Pogoda bezwietrzna.Kilka stopni mrozu.Wspaniały czas na wyciszenie i relaks.Taki spacer, to balsam  dla duszy i ciała,Wzmożone działanie jodu korzystnie wpływa na zdrowie.W tym otoczeniu czujesz się wolna,jak ta mewa kołysząca się na fali.

Zima.

Zima.Leci z nieba biały puch.Kręci się wiruje,opada na drzewa i krzaki.Okrywa bielą pola,łąki,drogi,podwórka.Gdzie tylko okiem sięgniesz biel.Taka czysta,nieskazitelna ,a jednocześnie zimna,lodowata.Ile kłopotów przysparza kierowcom ,którzy grzęzną w śnieżnych zaspach.Dzieciom idącym każdego ranka do szkoły.Dorosłym spieszącym do pracy.Nie lubię zimy.